لورین پاول جابز همسر استیو جابز بیش از ۲۰ سال است که مسافت کوتاه بین Palo Alto و مقصد نه چندان معروفش را طی می کند. او همچنان که با اتومبیل Tesla از مقر Emmerson Collective یعنی بنیاد اصلاحات آموزشی اش دور می شویم، خطاب به من می گوید: زیاد طول نمی کشد.

.

منطقه فوق العاده Palo Alto جایی است که مقر برخی از مشهورترین شرکت های Silicon Valley یعنی Facebook ، PayPal و Google و همچنین دانشگاه استنفورد در آن قرار دارد. جایی که لورین با همسر فقیدش استیو جابز آشنا شد. دان تاون Palo Alto با رستوران هایی که اکثر غذاهایشان با Kale درست شده، گالری ها و درختان زیبا احاطه شده است.

لورین ۵۲ ساله اطلاعات زیادی درباره گیاهان و درختان دارد. او به کشاورزی و زنبورداری علاقمند است و در ایام عید عسل کندوهایش را با برچسب هایی که خودش آنها را می سازد، برای دوستان و بستگانش می فرستد. لورین از طرفداران متعصب هالووین نیز هست. او مادر سه فرزند به نام ایو، ارین و رید (۱۷ تا ۲۴ ساله) است و دخترخوانده ای هم به نام لیزا دارد. تلفن زنگ می زند. لورین عذرخواهی می کند تا با ایو که مریض احوال از دبیرستان به خانه برگشته صحبت کند. او به دخترش می گوید که برای شام خانه خواهد بود. با اینکه لورین ترجیح می دهد درباره همسرش با خبرنگاران صحبت نکند، ولی نام او در هر صورت به میان می آید. چون صرف شام در کنار خانواده برای او و استیو فوق العاده مهم بود. لورین می گوید: ما همیشه شام را دور هم صرف می کردیم.

همچنان که از بزرگراه به طرف East Palo Alto حرکت می کنیم، از تعداد درخت ها کم شده و خانه ها به تدریج ساده تر و کوچکتر می شوند. East Palo Alto یکی از آن شهرهای آمریکا است که شاهد پیامدهای ناخوشایند طبقه بندی نژادی و اجتماعی بود. بسته شدن تنها دبیرستان منطقه در سال ۱۹۷۶ باعث شد دانش آموزان،‌ اکثرا سیاهپوست و هم اکنون اکثرا لاتینی تبار، به محله های دیگر رفت و آمد کنند. پاول مکانی را نشانم می دهد و می گوید: ما قبلا اینجا بودیم. (منظور College Track، آموزشگاه غیرانتفاعی است که پاول آن را برای آماده سازی دانش آموزان برای ورود به کالج تاسیس کرد).

به راه مان ادامه می دهیم تا به محل جدید College Track برسیم. ساختمانی زیبا و نوساز که داخل آن بیشتر به یک کامیونیتی کالج خوب شباهت دارد تا مکانی برای انجام تکالیف درسی. لورین به محض ورود به ساختمان با استقبال گرم دانش آموزان روبرو می شود. لورین برای آنها عضو هیئت مدیره استنفورد، یا یکی از ثروتمندترین زنان جهان و سهام دار Apple نیست. مارلین کاسترو یکی از آموزگاران شاغل در College Track و فارغ التحصیل دانشگاه برکلی در کالیفرنیا، می گوید: لورین برای من مثل خواهر بزرگتر بود. او وقتی می خواستم وارد کالج بشوم،‌ مدیر مرکز بود.

پاول جابز از ۱۹۹۷ به این سو، هفت College Track دیگر در ۳ ایالت تاسیس کرده است. در مرکز شاهد بودم که چطور با تک تک دانش آموزان صحبت کرده و ارتباط برقرار می کرد.

او به من می گوید که باید به خانه برگردد ولی پیشنهاد می کند که روز بعد نیز با یکدیگر ملاقات کنیم.

اگر در Palo Alto زندگی نمی کنید،‌ احتمالا خیلی با نام لورین پاول جابز آشنا نیستید. در مراسم یادبودی که در سال ۲۰۱۱ در Apple برگزار شد، تیم کوک (مدیر شرکت) از لورین نام برد و گفت: لورین نه تنها به استیو نیرو داد،‌ بلکه به ما هم قدرت داد تا یکی دو هفته اخیر را پشت سر بگذاریم.

تا مدت ها پس از مرگ استیو، پاول جابز بر روی فرزندانش متمرکز شد. دوستان لورین نیز او را مادری فداکار توصیف می کنند. لئون وایسلتیه (نویسنده و منتقد) می گوید: تربیت بچه ها یکی از مهم ترین وظایف معنوی اوست. لورین در سال ۲۰۱۱ با وایسلتیه آشنا شد و نوشتن کتاب خاطراتش را با کمک او شروع کرد. کارلوس واتسون از بنیانگذاران College Track و مجری سابق شبکه تلویزیونی MSNBC درباره لورین می گوید: او مادری فوق العاده و خواهر و برادرهای بسیار خوبی دارد و ارزش یک خانواده خوب را می داند. پس از درگذشت استیو، برد (برادر لورین) با خانواده اش به Palo Alto نقل مکان کرد. او هم اکنون مدیریت بخش سرمایه گذاری بنیاد Emerson را به عهده دارد. لورین می گوید: بعد از مرگ استیو، من ماندم و بچه هایم. ولی برد و خانواده اش به ما ملحق شدند. ما واقعا با یکدیگر صمیمی و نزدیک هستیم.

با گذشت زمان سوال بزرگی درباره لورین مطرح شد. اینکه قدرتمندترین زن Silicon Valley چگونه از ثروت ۱۷ میلیارد دلاری اش استفاده خواهد کرد. آیا لورین به دست اندرکار امور خیریه تبدیل می شود یا به عرصه سیاست وارد می شود؟ پاسخ این سوال ها مشخص شده است. او در کنار رسیدگی به College Track و Emmerson Collective به انجام اصلاحات در سیستم مهاجرت نیز علاقمند است و برای به تصویب رساندن لایحه Dream Act جهت قانونی کردن حضور مهاجران خردسال که به صورت غیرقانونی به کشور وارد شده اند، تلاش می کند. او همچنین از حامیان Ready PAC و هیلاری کلینتون محسوب شده و اخیرا در کنفرانسی که در کاخ سفید درباره سیاست های آموزشی برگزار شد، شرکت کرد.

پاول جابز، پاییز گذشته، گروهی را گرد هم آورد تا رقابتی در سطح ملی را با شرکت آموزگاران، دانش آموزان، رهبران جوامع و اعضای گروه های مختلف برگزار کنند. هدف از برگزاری این مسابقه، جمع آوری ۵ ایده بکر برای ارايه تصویری جدید از دبیرستان های آمریکایی، اعلام شده است. پاول ۵۰ میلیون دلار به عنوان جایزه در نظر گرفته که به طور مساوی بین صاحبان ۵ ایده برنده تقسیم خواهد شد. نام این رقابت ملی، Apollo Program –XQ: The super School Project نام دارد.

با لورین همراه می شوم تا از دفتر XQ دیدن کنیم. اتومبیل را در دان تاون Oakland، شهری که به خاطر گرایشات سیاسی رادیکال، تنوع فوق العاده زیاد نژادی و ناکارآمدی سیستم آموزشی مشهور است، پارک می کنیم. تقریبا نیمی از فارغ التحصیلان دبیرستان در این شهر واجد شرایط ورود به کالج نیستند. مهارت در خواندن و نوشتن به زبان انگلیسی نزد لاتینی تبارها و آمریکایی های آفریقایی تبار، به ترتیب ۱۷ و ۱۴ درصد است. پاول جابز، چند بلوک دورتر از دفتر XQ یک شعبه College Track بسیار فعال دارد.

در دفتر XQ با مدیر آن راسلین علی، از مقامات سابق وزارت آموزش و پرورش آشنا می شوم. علی و پاول فیلم ویدیویی را نشانم می دهند که در آن دانش آموزان و معلم ها با حرارت درباره برداشت خود از یک دبیرستان خوب بحث می کنند. علی توضیح می دهد که ایده نهان در پس رقابت XQ ایجاد تغییر و تحول بدون تحمیل کردن یک ایده منفرد و حمایت از ایده های مختلف می باشد. ایده هایی که به مرحله عمل در نمی آیند. تا به اینجا بیش از ۱۰ هزار تیم برای شرکت در این رقابت ها ثبت نام کرده اند. اکثر برنامه های پیشنهادی نیز به دست علی رسیده اند. علی و پاول احتمال می دهند که ۴۰۰ تیم شرکت کننده به مرحله نیمه نهایی صعود کنند. به همین دلیل کار انتخاب ۵ برنده از میان آن همه ایده عالی دشوار خواهد بود.

پاول جابز در West Milford نیوجرسی رشد کرد. مادرش یک آموزگار بود و پدرش خلبان نیروی دریایی که هنگامی که لورین ۳ سال بیشتر نداشت در یک سانحه هوایی (تصادف بین دو هواپیما در آسمان) کشته شد. لورین می گوید: خلبان هواپیمای دیگر موفق شد بیرون بپرد، ولی پدرم نه. یادم هست به مدرسه می رفتم و با خودم فکر می کردم که مردم نمی دانند که در درون چه احساسی داشتم. مرگ آدم ها آزاردهنده است، ولی وقتی مردم با مرگ ناگهانی از دنیا می روند، سخت تر است.

مادر لورین، کاری کرد که فرزندانش بر روی درس و مدرسه متمرکز بشوند. هر چند که ازدواج دوم او به اندازه ازدواج اول موفق نبود. لورین درباره ناپدری اش می گوید: ما خیلی به همدیگر نزدیک نبودیم. اما خاطرات بسیار خوبی از سفرهای تفریحی با ماشین و بازی با خواهر و برادرانم دارم. لورین پس از دبیرستان برای تحصیل در دو رشته بیزنس و اقتصاد وارد دانشگاه پنسیلوانیا شد و بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه چند سال در موسسه مالی Merrill Lynch در وال استریت کار کرد. او سپس برای دریافت مدرک M.B.A به دانشگاه استنفورد رفت. آنجا و در سال ۱۹۸۹ بود که با استیو جابز آشنا شد. لورین که دیر به جلسه سخنرانی استیو رسیده بود، در ردیف جلو و در صندلی کنار سخنران نشست. آنها با همدیگر آشنا شدند. استیو در برابر خود زن جوان فوق العاده باهوشی را می دید که مستقیم به چشمان هر کس نگاه می کرد و از ابراز عقیده اش نمی ترسید. آنها در سال ۱۹۹۱ با یکدیگر ازدواج کردند و پاییز همان سال نیز اولین فرزندشان رید به دنیا آمد. لورین شرکت عرضه کننده مواد غذایی طبیعی Terravera را راه اندازی کرده بود و در ضمن همراه کارلوس واتسون در East Palo Alto تدریس خصوصی می کرد. هنگامی که فرزند دومشان ارین به دنیا آمد، پاول مدیریت Terravera را به کس دیگری سپرد تا نیرو و وقتش را بیشتر روی تدریس خصوصی متمرکز کند. مدتی بعد او و واتسون College Track را تاسیس کردند. واتسون پاول جابز را اینگونه توصیف می کند: او باهوش و درباره مسایل مهم بسیار جدی است. او سرزنده، شوخ طبع ، جذاب و یک ایده آلیست به معنای واقعی است.

در مرحله آخر دیدارمان راهی خانه اش می شویم. در بین راه از لورین می پرسم که آیا مردی در زندگی اش وجود دارد؟ جواب مثبت است. آدرین فنتی، شهردار سابق .CWashington D که در موسسه حقوقی Perkins Coie و شرکت سرمایه گذاری Andreessen Horowitz کار می کند.

آشپزخانه منزلی که لورین بیش از ۲۰ سال گذشته در آن زندگی کرده است، دنج و گرم است. اتاق نشیمن با چندین عکس از کارهای آنسل آدامز و صنایع دستی بومیان آمریکا تزیین شده است. در باغ زیبای لورین گشت کوتاهی می زنیم. باز هم تلفن لورین زنگ می زند. پسرش رید پشت خط است که خبر بازگشت اش از ایتالیا را می دهد. لورین در حیاط خانه اش شش کندوی زنبور عسل دارد. او عاشق زنبورها و باغ اش است. برایم می گوید که کوچکترین فرزندش به زودی خانه را ترک می کند. با اینکه تنهایی غم انگیز به نظر می رسد، ولی پاول جابز با انرژی و انگیزه فراوان منتظر فرارسیدن آینده است،‌ چون به قول خودش وقت بیشتری برای کار کردن خواهد داشت. او می گوید: وقتی بچه ها دور و برت نباشند، حداقل ۲۰ تا ۳۰ ساعت در هفته وقت بیشتری در اختیار خواهید داشت. همه آن تفکرات و برنامه هایی که از ۳۰ سال قبل پرورانده ایم، به مرحله اجرا رسیده اند، حالا دیگر وقت کار کردن است.

.