با فرارسیدن فصل زمستان و کم شدن اشعه خورشید و نور بعضی از مردم عینک های دودی خود را کنار گذاشته و تا تابستان بعدی از آنها استفاده نمیکنند یا کمتر استفاده میکنند. در صورتی که این تصور کاملا اشتباه بوده و ضرورت استفاده از عینک آفتابی در زمستان کمتر از تابستان نیست.

.

پاره‌ای از لوازم و وسایل شخصی آدم‌ها فقط جنبه زیبایی ندارند و بدون شک اگر به پیشینه آن وسیله مراجعه کنیم، فلسفه و حکمت ابداع آنها مشخص می‌شود.

این گفته شیخ اجل سعدی که “نه همین لباس زیباست نشان آدمیت” درست است که اشاره به جایگاه مقام انسان در بعد معنوی دارد اما از دیدگاه دیگر می‌توان گفت در پس همین لباس زیبا ضرورت‌ها و حکمت‌هایی هم نهفته است.

از نمونه‌های بازر وسایلی که لباس‌ها و وجوه زیبای انسان را زیباتر و دلنشین‌تر می‌کند عینک است. بله همین عینکی که هر روز با آن سر و کار داریم و از بس در برابر چشم‌هایم بوده، دیدنش برایمان عادی و طبیعی شده اما غافل از این که عینک ادامه نگاه آدمی است به جهان پیرامونش تا آن را دقیق‌تر و حتی به رنگی دیگر ببیند.

گاهی هم لازم است که آدم دنیا را آن طوری که هست نبیند چون ممکن است چشم‌هایش آسیب ببیند برای این منظور عینک آفتابی یا به معنای رایج‌تر آن عینک دودی ساخته و ابداع شده و در کنار عینک طبی قرار گرفته؛ هرچند در مواقعی این دو نوع عینک با هم ترکیب شده و گونه‌های چندگانه عینک را تشکیل داده‌اند مانند عینک فتوکرومیک که ظاهرا هم طبی است و هم دودی و گره از مشکل فروبسته بسیاری گشوده است.

قضیه چیست؟

قضیه این است که می‌خواهیم تا در این گزارش کمی درباره زدن عینک دودی در زمستان صحبت کنیم. در گذشته نه چندان دور استفاده از عینک دودی در فصل زمستان خیلی تعجب‌برانگیز بود چون باور و تصور عام بر این بود که عینک دودی مخصوص فصل گرما و تابستان است که خورشید خیره می‌شود در چشم‌های آدم و او را از شرم مهر و محبت خود می‌سوزاند! استفاده از عینک دودی در فصل زمستان به طور دقیق به این می‌مانست که شما در چله تابستان چتر بالای سرت بگیری! نتیجه‌اش چه می‌شود؟ هیچ دیگر؛ انگشت‌نما می‌شوی! درست است که شاید فقط تو بدانی که مصرف صحیح‌تر وسیله‌ای مثل چتر برای محافظت از نور سوزان خورشید است اما با حرف مردم چه می‌کنی!؟

حالا حکایت زدن عینک دودی به چشم‌ها در فصل سوز و سرما است که البته دیگر موضوع غریبی نیست و حتی اگر توجیه علمی نداشته باشد، همین که با لباس‌‌هایت جفت و جور باشد دهان فضول‌باشی‌ها را می‌بندد و در عوض مات از خوش تیپی شما این بار از حیرت دهانشان باز می‌شود!

سر و کله عینک دودی از کجا پیدا شد؟

تاریخ‌نگاران عصر حاضر گفته‌اند که نگاه کردن به هوای آفتابی چون سخت و سوزان بود و اشک آدم را درمی‌آورد سرمنشا پیدایش عینک‌های دودی شد. حتی روایت شده که نرون، پادشاه روم باستان، جزو نخستین کسانی بود که از عینک دودی برای مشاهده هوای آفتابی استفاده کرده است. البته ممکن است آبادانی‌ها با شنیدن این مطلب آزرده خاطر شوند چون عینک دودی را مختص به خود می‌دانند!

عینک دودی چه طور برای استفاده آماده می‌شود؟

از بین همه عینک‌های دودی، عینک دودی ریبن (RayBan) در زمره ریش سفیدها است. این عینک در زمان جنگ جهانی دوم به خواست خلبان‌های آمریکایی ساخته شد زیرا در ارتفاعات بالا به دلیل پرتو شدید نور خورشید به چشم خلبانان صدمه وارد می‌شد. درخور ذکر است که عینک ریبن هم‌اکنون در کشور ایتالیا تولید می‌شود.

خیلی‌ها نمی‌دانند که عینک‌های ریبن به وقت خرید خام‌اند و قابل استفاده نیستند. حق دارید تعجب کنید اما خوب است بدانید که ایجاد اندکی تغییر کوچک منتها مفید موجب استفاده بهتر از این عینک می‌شود چون مهم است که بدانیم چگونه عینک متناسب با صورت‌مان انتخاب کنیم. بعد از خرید عینک ریبن هر دو دسته‌های عینک را با یک دست گرفته و انگشت اشاره دست مخالف را بین دماغ‌گیر قرار دهید و به آرامی به سمت جلو خم کنید تا فرم صورتتان را به خود بگیرد. حالا این عینک برای استفاده برای هر دلیل و بهانه‌ای آماده است.

زمستان عینک دودی می‌خواهم چه کار!؟

کمتر کسی می‌داند استفاده از عینک‌های دودی فقط برای فصل خاصی از سال نیست. بعد از پژوهش دانشمندان بود که معلوم شد اشعه‌های زیانبار خورشید در هوای ابری از اشعه‌های خورشید در هوای صاف خطرناک‌تر است و صاف می‌رود توی چشم‌ و چار آدم!

در زمستان با این که بیشتر وقت‌ها هوا ابری و بارانی است پرتوهای خورشید به طور غیرمستقیم چشم‌های ما را دچار آسیب‌هایی می‌کنند که جبران آنها کلی پول و زحمت می‌خواهد. تازه این خبر خوب بود. خبر بد این که وقتی برف می‌بارد، اصلا و ابدا نباید با چشم غیرمسلح به برف‌ها نگاه کرد چون همین که نور خورشید به برف‌ها برخورد می‌کند به قول دوستان امروزی کمانه می‌کند و انعکاسش به چشمی که بدون عینک دودی است چنان صدمه می‌زند که فرد دچار کوری موقت هم می‌شود.

آفتاب بدهم خدمت‌تان!؟

خلاصه این خورشید گرمابخش وقتی با چشم‌های ما چشم توی چشم می‌شود چیزی جز دردسر و ضرر ندارد آن هم در فصل زمستان که بد جوری می‌طلبد آدم توی نورش لم بدهد و چای داغ نوش جان کند. البته شاید خیلی‌ها بگویند این نکته علمی را می‌دانستند اما اگر می‌دانستند هرگز به کسانی که در روزهای ابری عینک دودی می‌زنند به شوخی نمی‌گفتند: «آفتاب بدهم خدمت‌تان!؟»

تمام شد!؟

بله! همین. غرض یادآوری بود چون زمستان در پیش است و انسان همچنان که از نامش برمی‌آید فراموشکار. همه اینها را گفتیم تا گفته باشیم که هر چیزی را لزوما برای یک منظور خاص نساخته‌اند یا اگر ساخته‌اند در شرایطی متفاوت هم می‌شود مورد استفاده قرار داد. 

.